امیرالمومنین

بنویسند اگر نام علی بر دل سنگ

سنگ را چاره به جز نرم شدن راهی نیست

از همان اول خلقت به خلایق گفتند

که به جز حیدر و آلش به جهان شاهی نیست...

هر که را فيض ازل از بخت برخوردار کرد
جای در ظلّ لوای حيدر کرّار كرد

مظهر الطاف يزدان، قبله امکان، علی
که حق او را معينِ احمد مختار كرد

امام على عليه السلام :

 منْ كَثُرَ مِزَاحُهُ اسْتُجْهِل‏

هر كس زياد شوخى كند، نادان شمرده مى شود

«تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 222 ، ح4472»

على زیباترین نام جهان است ،

على ذکر لب صاحب زمان است،

به کورى دو چشم اهل انکار،

فقط حیدر امیر مؤمنان است.

امام علی(ع): آنکه در گناهان بسیار اندیشه کند این کار اورا به گناه می کشاند.

(غرر الحکم.ص623)

یتیمان کاسه های شیر را بر خاک اندازید

مجال دلنوازی با "علی" بسیار کوتاه است.

سوز عشق مرتضی آتش به جانم میزند
نی فقط بر جان ک خود بر خانمانم میزند
او که با صوت اناالحق بوسه زد بر چوب دار
گو بیاید بنگرد این عشق دارم میزند...

امام على عليه السلام می فرمایند:

(لاتَطلُب سُرعَةَ العَملِ وَ اطلُبْ تَجويدَهُ ؛ فَإنَّ النّاسَ لايَسألونَ في كَمْ فَرَغَ مِنَ العَمَلِ؟ إنَّما يَسألونَ عَن جَودَةِ صَنعَتِهِ)

به دنبال سرعت در انجام دادن كار مباش، بلكه كيفيّت خوب را بجوى. مردم نمى پرسند: در چند روز كار را به پايان برده است؟ بلكه در پى خوبى و نيكويى محصول كارند.

شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 20، ص 267

بدانید آنکس از ما(امام مهدی) که فتنه های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می نهد،

و بر همان سیره و روش پیامبر و امامان رفتار می کند تا گره ها را بگشاید،

بردگان و ملت های اسیر را آزاد سازد،

جمعیت های گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می کند.

او سالهای طولانی در پنهانی از مردم به سر می برد آن چنان که اثرشناسان، اثر قدمش را نمی شناسند، گرچه در یافتن

اثر و نشانه ها تلاش فراوان کنند.

سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه ها آماده می گردند و چونان شمشیرها صیقل می خورند،

دیده هاشان با قران روشنایی گیرد، و در گوش هاشان تفسیر قران طنین افکند،

و در صبحگاهان و شامگاهان جامهای حکمت سر می کشند.

                                                               نهج البلاغه-قسمتی از خطبه ۱۵۰

امیر المومنین مولا علی علیه السلام:

برای قائم ما غیبتی است که مدت آن به درازا خواهد کشید، گویی شیعیان را با چشم خود می بینم که همانند گله ی بی صاحبی که در شدت و صحرا پراکنده شده، به دنبال چراگاه می گردند، در غیبت ان به جستجوی او می پردازند و نمی یابند.

آگاه باشید که هر کس بر آیین خود استوار بماند و در اثر طول غیبت دلش را قساوت نگیرد، روز قیامت در کنار من خواهد ماند.

کمال الدین/صفحه303